1.      Η δολοφονία ενός νέου ανθρώπου από μέλος της Χρυσής Αυγής συντείνει στην άποψη ότι πρέπει να βρεθεί τρόπος με τον οποίον αφενός το πολιτικό σύστημα θα βάλει φρένο στη δημοσκοπική άνοδο της Χρυσής Αυγής αλλά κατ’ επέκταση στην αύξηση των κρουσμάτων βίας μεταξύ οπαδών πολιτικών κομμάτων;

 

Όσοι επενδύουν στη μισαλλοδοξία και τη βία δεν μπορούν να αποτελούν σοβαρή πολιτική πρόταση για τον τόπο. Αντιθέτως, συνιστούν νοσηρά συμπτώματα κοινωνικής παρακμής και εκτροπής. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται από την κοινωνία και τους πολίτες. Παράλληλα, ο πολιτικός κόσμος πρέπει σύσσωμος να καταδικάσει τέτοιες πρακτικές και να απομονώσει όσους στηρίζουν την πολιτική τους ύπαρξη στον εμπρηστικό λόγο και τις ακραίες πράξεις, εκμεταλλευόμενοι την κρίση που διέρχεται η ελληνική κοινωνία.   

Μόνο η συνεπής εφαρμογή πολιτικών για την ενίσχυση της οικονομίας, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής αλλά και η τήρηση των δημοκρατικών θεσμών με την παράλληλη ανάδειξη της κενότητας του πολιτικού λόγου αυτού του κόμματος, θα εξουδετερώνει σταδιακά την υστερική και λάθρα παρουσία τους στο δημόσιο βίο.

 

2.      Διανύουμε κυριολεκτικά τον πλέον καυτό Σεπτέμβρη με τις κινητοποιήσεις και την πολιτική αντιπαράθεση να χτυπάνε κόκκινο. Αυτό το σκηνικό προοιωνίζεται πολιτικές εξελίξεις; Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για ανατροπή της κυβέρνησης από το λαό.

Απ’ ότι γνωρίζω, αλλαγή κυβέρνησης μπορεί να γίνει μόνο όταν αυτή απωλέσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία ή καταψηφιστεί στο πλαίσιο των εθνικών εκλογών. Όλα τα άλλα είναι ακτιβίστικες μεθοδεύσεις, μια απαράδεκτη μικροκομματική διαχείριση των δυσκολιών που βιώνει η χώρα και οι άνθρωποί της, μια πολιτική επένδυση στον κοινωνικό πόνο. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι με τις συγκεκριμένες θέσεις του ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά προτείνει «άλμα στο κενό».

 

3.      Άλλη μια  συνάντηση με την τρόικα θα έχετε εντός των ημερών. Οι δεσμεύσεις που έχετε αναλάβει έχουν υλοποιηθεί ή πάλι θα ζήσουμε το γνωστό θρίλερ περί σκληρών διαπραγματεύσεων;

Δεν έχουμε μεγάλες εκκρεμότητες. Σε ό,τι αφορά στα θεσμικά ζητήματα της αγοράς εργασίας, είναι ελάχιστα πλέον αυτά στα οποία υφίσταται κάποια απόκλιση από τα ισχύοντα στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ και η δημοσιονομική ισορροπία των ταμείων είναι υπό έλεγχο.

4.      Αυτή τη φορά τα μεγάλα αγκάθια είναι η εκτίναξη της ανεργίας και οι «τρύπες» στα ασφαλιστικά ταμεία. Τι ζητούν και τι θα προτείνετε;

Έχουμε μια ξεκάθαρη, ψύχραιμη και ρεαλιστική εικόνα των πραγμάτων. Και αυτήν ακριβώς θα θέσουμε ως οδηγό στις διαπραγματεύσεις.

Συγκεκριμένα, τα πρόσφατα ενθαρρυντικά στοιχεία για τις νέες προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα, μέσω του συστήματος «Εργάνη», αλλά και η εξασθένιση της ανοδικής ορμής της ανεργίας σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, φανερώνουν ότι η ανεργία προσεγγίζει μάλλον το ανώτατο σημείο του κύκλου της. Και από το 2014, όπως οι περισσότεροι αξιόπιστοι φορείς σημειώνουν, θα αρχίσει η σταδιακή αποκλιμάκωσή της.

Σε ό,τι αφορά στα ταμεία, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Το νοικοκύρεμα της οργανωτικής βάσης του ασφαλιστικού αποδίδει, ενώ και η χρηματοδότηση του Κρατικού Προϋπολογισμού εξελίσσεται κανονικά. Αρκεί να σας πω ότι μέχρι σήμερα, στο δεκάμηνο εκτέλεσης, είχε προϋπολογιστεί να δοθεί το 83,3% της συνολικής κρατικής χρηματοδότησης και έχει δοθεί το 82,9%. Είμαστε, λοιπόν, απολύτως εντός στόχων και προβλέψεων.

 

5.      Με την ανεργία να σπάει κάθε ρεκόρ ,την ύφεση να επιμένει και την ανάπτυξη να μην έρχεται σε τι να ελπίζουν οι άνεργοι και οι νέοι άνθρωποι;

Το θέμα τίθεται μάλλον αντίστροφα. Εάν στην κρίσιμη στιγμή δεν σοβαρευόμασταν και δεν εφαρμόζαμε αυτό το ρεαλιστικό πρόγραμμα σωτηρίας της χώρας, ούτε οι άνεργοι ούτε οι νέοι άνθρωποι θα είχαν να ελπίζουν σε τίποτε.

Σήμερα, όμως, γνωρίζουν ότι είναι ζήτημα χρόνου η έξοδος από την κρίση.

 

 

6.      Τον τελευταίο καιρό καλλιεργείται αισιοδοξία για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, το οποίο όμως δεν έχει αντίκρισμα στην τσέπη των πολιτών...

Η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος δεν είναι μια απλή λογιστική επιτυχία. Σημαίνει ότι ως χώρα μπορούμε να βασιστούμε στις δικές μας παραγωγικές δυνάμεις, χωρίς εξαρτήσεις από πιέσεις από δανειστές.  Σημαίνει ότι η ζωή είναι δική μας και όχι δανεική.

 

7.      Πως θα εξηγήσετε σε έναν άνθρωπο 60-65ετών που θα βγει στη σύνταξη ότι τα λεφτά που πλήρωνε όλα αυτά τα χρόνια για να πάρει μια επικουρική σύνταξη, θα είναι πλέον τσεκουρεμένη χωρίς δική του ευθύνη;

Θα τον κοίταζα στα μάτια και θα του έλεγα την αλήθεια. Ότι για πολλά χρόνια υπήρχε ένας διάτρητος μηχανισμός ελέγχου και συλλογής εισφορών για επικουρική σύνταξη, ότι σε κάποιες περιπτώσεις οι επικουρικές αποδίδονταν «στο περίπου» ή ακόμη και με «υπεύθυνη δήλωση», αλλά σε κάθε περίπτωση, σε πλήρη αναντιστοιχία με τις πραγματικά καταβαλλόμενες εισφορές. Ήταν ένα σαθρό σύστημα που αργά ή γρήγορα θα έσκαγε.

Και όμως η λύση ήταν απλή. Από 1^η Δεκεμβρίου οι εισφορές για επικουρικές και εφάπαξ θα υποβάλλονται από τους εργοδότες μέσω ΑΠΔ, μαζί με τις κύριες συντάξεις. Έτσι και με τη χρήση ενός αντικειμενικού μαθηματικού τύπου που θα ισχύσει από την 1.1.2015 στοχεύουμε ώστε κάθε συνταξιούχος να παίρνει επικουρική σύνταξη και εφάπαξ, ανάλογα με τις εισφορές που έχει δώσει κατά τη διάρκεια της εργάσιμης ζωής του.

 

8.      Είστε κατηγορηματικός ότι δεν θα μειωθούν κι άλλο οι συντάξεις; Με δεδομένη τη μείωση των εισφορών, λόγω ανεργίας και ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας, βλέπετε ένα νέο ασφαλιστικό;

Διαβεβαιώνω με απόλυτο τρόπο ότι δεν θα υπάρξει καμία νέα νομοθετική παρέμβαση για περικοπή συντάξεων. Και αυτό γιατί ήδη αντισταθμίζεται η όποια τάση για χρηματοδοτική υστέρηση λόγω της ανεργίας. Με το οργανωτικό νοικοκύρεμα των ταμείων και τις σημαντικές εξοικονομήσεις που αυτό συνεπάγεται, με την πρόσφατη τόνωση της απασχόλησης λόγω των νέων προσλήψεων στον ιδιωτικό τομέα, με τη διεύρυνση της εισφοροσυλλεκτικής βάσης, την επέκταση του εργοσήμου, την οργανωμένη και αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανασφάλιστης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής.

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει η εγγύηση της επιχορήγησης των ασφαλιστικών ταμείων από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, η οποία μάλιστα, όπως προανέφερα, εξελίσσεται σύμφωνα με τον προγραμματισμό που είχαμε θέσει. Και ο κρίσιμος ρόλος της κρατικής χρηματοδότησης φαίνεται από το γεγονός ότι από τα 27,6 δις συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης του 2013, το 55,9% προέρχεται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

 

9.      Συζητείται η μείωση ή η κατάργηση του εφάπαξ;

Αυτό που πρόκειται να γίνει δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η αντιστοίχηση των εφάπαξ με τις εισφορές που έχουν κατά περίπτωση καταβληθεί, ώστε το σύστημα των παροχών πρόνοιας να είναι ανταποδοτικό, δίκαιο και βιώσιμο.

Στο παρελθόν και για πολλά χρόνια, οι συντεχνιακές πιέσεις για επίπεδα εφάπαξ πολύ υψηλότερα των εισφορών που είχαν πραγματικά καταβληθεί και οι διάχυτες πελατειακές λογικές του πολιτικού προσωπικού, οδήγησαν σε μια προβληματική διαχείριση του ζητήματος. Σαν να μην υπήρχε αύριο στην καταβολή εφάπαξ.  Μια λογική του όποιος προλάβει, πρόλαβε. Το αποτέλεσμα ήταν να εξαντληθούν οι χρηματοδοτικοί πόροι αυτών των ταμείων και να κινδυνεύουν οι σημερινοί εργαζόμενοι να μη λάβουν επικουρικές και εφάπαξ όταν συνταξιοδοτηθούν.

Αυτό που διασφαλίζουμε, λοιπόν, είναι ότι δεν θα υπάρξουν πλέον ελλείμματα στο μέλλον και ότι θα μπορέσουν και οι επόμενες γενιές να λαμβάνουν παροχές εφάπαξ.

 

 

10.  Υπάρχουν φωνές και από την Ευρώπη και την Αμερική που μιλούν για τρίτο πακέτο στήριξης, το οποίο από πολλούς ερμηνεύεται ως νέο μνημόνιο. Αντέχει η ελληνική κοινωνία νέα μέτρα;

Δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα με τη λογική των περικοπών ή των πρόσθετων επιβαρύνσεων. Εκείνο που μένει είναι η ολοκλήρωση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Όχι μόνο επειδή κάτι τέτοιο έχει ήδη συμφωνηθεί με τους δανειστές και βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά επειδή η πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων και αλλαγών σε όλο το φάσμα της οικονομικής ζωής είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για να μην βρεθούμε ποτέ ξανά στη σημερινή κατάσταση. 

 

 

11.  Η θέση σας στην ηλεκτρική καρέκλα του υπουργού Εργασίας μπορεί να σας κοστίσει πολιτικά;

Κοιτάξτε, είναι σίγουρο ότι ως υπουργός Εργασίας έχω αναλάβει μία από τις πιο δύσκολες κυβερνητικές θέσεις. Καλούμαι συχνά να λάβω εξίσου δύσκολες και πολλές φορές σκληρές αποφάσεις. Και αυτό δεν μου είναι πάντοτε ευχάριστο.

Ωστόσο, το πολιτικό κόστος είναι το τελευταίο πράγμα που υπάρχει στο μυαλό μου. Προτιμώ να λειτουργώ έντιμα, υπεύθυνα και αποτελεσματικά σε μια περίοδο στην οποία «παίζονται όλα» και διακυβεύεται το μέλλον της πατρίδας, παρά ως πολιτικός που αγωνιά για την επανεκλογή του.

Μου αρκεί ότι συνέβαλα ώστε στη διάρκεια της θητείας μου, μέσα σε μόλις 12 μήνες, να υλοποιηθούν μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και πολλά χρόνια και να μπει, επιτέλους, ένα νοικοκύρεμα στην οργάνωση του ασφαλιστικού, της αγοράς εργασίας και των άλλων κρίσιμων αρμοδιοτήτων του υπουργείου Εργασίας. 

 

12.  Σε ποιες άλλες μεταρρυθμίσεις σκοπεύετε να προβείτε το επόμενο διάστημα; 

 

Οι μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, ο «Ήλιος» η «Αριάδνη»  και η «Εστία» για τη θωράκιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλά και η «Εργάνη» για την αντικειμενική καταγραφή των ροών απασχόλησης, ήταν πραγματικά σημαντικές. Ωστόσο, η ολοκλήρωση της τελικής οργανωτικής αναβάθμισης του ασφαλιστικού θα επιτευχθεί με ένα νέο σύστημα που συνδέοντας τα παραπάνω θα αποτελέσει την ασφαλιστική βάση της χώρας και των πολιτών της. Το σύστημα αυτό – με την ονομασία «Άτλας» - θα ξεκινήσει στις αρχές Οκτωβρίου και θα ολοκληρωθεί περίπου σε οκτώ μήνες.   

 

13.  Τα νέα, υψηλά πρόστιμα για την αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία θα έχουν κάποιο αποτέλεσμα;

Τα ψέματα τελείωσαν. Η αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία αντιμετωπίζεται πλέον με αποτελεσματικότητα και συνέπεια. Διευρύναμε και εντατικοποιήσαμε τους ελέγχους, επιβάλλαμε τα υψηλότερα πρόστιμα που έχουν ποτέ επιβληθεί ιστορικά, αυξήσαμε το κόστος της μη συμμόρφωσης των εργοδοτών. Είναι πλέον ασύμφορο, αν όχι καταστροφικό, για μια επιχείρηση να ακολουθήσει την οδό της παραβατικότητας. Παράλληλα, απλοποιήσαμε τις διαδικασίες και τα γραφειοκρατικά βάρη των επιχειρήσεων όταν προσλαμβάνουν νέο προσωπικό. ‘Όλα, πλέον, γίνονται με ένα κλικ στο πληροφοριακό σύστημα Εργάνη.

Πάντως, εκείνο που εντυπωσιάζει είναι η άμεση επίπτωση των πραγματικά πολύ υψηλών προστίμων – που με δική μου πρωτοβουλία επιβλήθηκαν – καθώς και το πώς αυτή «συλλαμβάνεται» από την Εργάνη, το πραγματικό «καρδιογράφημα» της αγοράς εργασίας.

Στο άκουσμα και μόνο της έναρξης ισχύος των νέων προστίμων, καταγράφηκε μια απότομη αύξηση των αναγγελιών πρόσληψης, φανερώνοντας μια σταδιακή μετατροπή «μαύρης εργασίας» σε νόμιμες και ασφαλισμένες θέσεις εργασίας. Με διαφορετικά λόγια, αυτό το μέτρο «έπιασε τόπο».